Depresja – powolna droga ku śmierci
Już 350 mln ludzi na świecie zmaga się z depresją. W Polsce ten problem może dotyczyć nawet 1,5 mln mieszkańców – dzieci, dorosłych i seniorów. Większość z nich nie otrzymuje odpowiedniej pomocy lekarskiej i próbuje samodzielnie stawić czoła chorobie. Niestety, rzadko się to udaje. Chorzy na depresję pozbawieni właściwej pomocy psychologicznej i farmakologicznej cierpią w samotności, a w skrajnych przypadkach odbierają sobie życie. To właśnie zaburzenia psychiczne są najczęstszą przyczyną zamachów samobójczych w Polsce.
Według prof. Janusza Czapińskiego, psychologa społecznego badającego zjawisko depresji wśród Polaków, depresja jest odpowiedzialna za nawet 50–60% zamachów samobójczych. Negatywnie na stan zdrowia psychicznego wpływa pandemia COVID-19: stres, lęk o zdrowie i życie swoje i najbliższych w połączeniu z domową izolacją nie pozostają bez skutków. Z nowych danych wynika, że ok. 42 proc. Polaków zauważa u siebie pogorszenie kondycji psychicznej w ostatnich kilkunastu miesiącach.
W roku 2020 próbę samobójczą podjęło ponad 12 tys. Polaków. Z kolei badania prof. Stanisława Pużyńskiego opublikowane w „Służbie Zdrowia” w roku bieżącym pokazują, że każdego dnia aż 16 Polaków odbiera sobie życie z powodu depresji – to więcej, niż wynosi liczba ofiar wypadków drogowych.
Skąd tak przygnębiające statystyki? Wciąż pokutuje wśród nas przekonanie, że chorobą jest tylko taka przypadłość, której towarzyszą dolegliwości fizyczne. Bagatelizujemy ból duszy, mimo że często powoduje on dużo większy dyskomfort niż powszechnie znane i leczone schorzenia. Depresja to realna choroba, która prowadzi do zmian funkcjonowania układu nerwowego i zaburzeń równowagi neurohormonów. Dlatego nie można lekceważyć jej przedłużających się objawów, do których należą przede wszystkim:
obniżony nastrój
brak radości
brak energii
negatywna samoocena
poczucie winy
myśli i zachowania samobójcze
niesprawność intelektualna
zaburzenie aktywności
zaburzenia snu
zaburzenia apetytu i masy ciała
Pierwszej pomocy warto szukać już po dwóch tygodniach utrzymywania się więcej niż trzech z wymienionych symptomów. Można zacząć od swojego lekarza pierwszego kontaktu lub skorzystać z wyspecjalizowanych ośrodków, służących radą także rodzinom i bliskim osób zmagających się z depresją. To m.in. poradnie zdrowia psychicznego, ośrodki interwencji kryzysowej, poradnie psychologiczno-pedagogiczne dla dzieci i młodzieży. Najprostszym działaniem jest kontakt z którymś z telefonów zaufania:
Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji
tel. 22 594 91 00
(czynny w każdą środę i czwartek od 17.00 do 19.00, koszt połączenia jak na numer stacjonarny wg taryfy operatora)
Telefon Zaufania dla Osób Dorosłych w Kryzysie Emocjonalnym
tel. 116 123
(poniedziałek–piątek w godz. 14.00–22.00, połączenie bezpłatne)
Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży
tel. 116 111
(czynny 7 dni w tygodniu, całą dobę)
Antydepresyjny Telefon Zaufania Fundacji ITAKA
tel. 22 484 88 01
Dyżury psychologów:
poniedziałek 15.00–20.00
wtorek 15.00–20.00
środa 10.00–15.00
piątek 10.00–15.00
niedziela 15.00–20.00
Dyżury psychiatrów:
czwartek 16.00–21.00
piątek 15.00–20.00
